ΥΠΟΣΤΕΓΟ

Το υπόστεγο είναι η σκάλα απ όπου φεύγουν κι έρχονται τα μικρά ferry boats ή το καϊκι (σκαλιέρικο) προς και από την Ελαφόνησο. Υπάρχει εκτός απ τη σκάλα κι ένα δωμάτιο στεγασμένο (γι αυτό και η ονομασία υπόστεγο)

ΣΤΟ ΧΑΡΤΗ

Τα Βιγκλάφια, στο χάρτη που δείχνει την ευρύτερη περιοχή της Επιδαύρου Λιμηρά είναι το τελευταίο χωριό απ ' όπου ο επισκέπτης παίρνει το ferry ή το καϊκι για την Ελαφόνησο

Περισσότερες πληροφορίες για την περιοχή των Βατίκων και της Ελαφονήσσου μπορεί κάποιος να βρει στις παρακάτω διευθύνσεις:

• 
  
  
  
  
  http://www.elafonissos.gr/





• 
  
  
  
  
  http://www.vatika2000.com/
  
  
  

ΤΟ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΟ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ

Στα Βιγκλάφια στην παραλία που λέμε Παυλοπέτρι , απέναντι δηλαδή απ το νησάκι Παυλοπέτρι, σκαλισμένοι επάνω στο βράχο, βρίσκονται δεκάδες τάφοι της προϊστορικής εποχής του χαλκού.

Αρκετοί απ αυτούς συνδέονται μεταξύ τους , ενώ είναι διαφορετικού μεγέθους . Επίσης η διεύθυνση τους δεν έχει αυστηρά καθορισμένο σημείο στον ορίζοντα. Γεγονός βέβαια είναι πως η πλαγιά που είναι σκαλισμένοι βρίσκεται προς την Ανατολή. Υπάρχουν όμως κι άλλοι που βρίσκονται στην κορυφή του λόφου.

Το όλο θέμα βεβαίως απαιτεί περισσότερη μελέτη, αφού προϊστορικής εποχής τάφοι είναι ελάχιστοι στην πατρίδα μας.

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ

Η εκκλησία του χωριού είναι αφιερωμένη στον Άγιο Νικόλαο και στον Άγιο Νεκτάριο. Χτίστηκε με προσφορές και προσωπική εργασία των κατοίκων του χωριού, αλλά και άλλων περιοχών των Βατίκων. Τα εγκαίνια του ναού έγιναν στις 18 του Αυγούστου του 1977. Μέχρι τότε δεν είχαν εκκλησία στο χωριό, αφού ο ναός του Αγίου Ανδρέα ήταν στο κοιμητήριο, ενώ ο σπηλαιώδης ναός του Αγίου Γεωργίου, που ήταν κι αυτός εκτός του χωριού, είχε από χρόνια καταστραφεί.

Σήμερα με τη φροντίδα των κατοίκων και του πολιτιστικού συλλόγου του χωριού αντιμετωπίζονται άμεσα όλες οι ανάγκες

ΤΟ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΟ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ ΣΤΟ ΠΑΥΛΟΠΕΤΡΙ

Σε ένα μικρό λόφο απέναντι από το νησάκι Παυλοπέτρι βρίσκονται αρκετοί τάφοι της εποχής του Χαλκού. Είναι τάφοι σκαλισμέμοι στο βράχο και μερικοί συνδέονται μεταξύ τους.

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ

Φαίνεται ότι το χωριό δημιουργήθηκε και κατοικήθηκε αμέσως μετά την επανάσταση του 1821 από αγωνιστές που τους κληρώθηκε γη στην ευρύτερη περιοχή. Ίσως υπήρχε κατοίκηση και κατά τη διάρκεια της οθωμανικής περιόδου, αφού απ τα λατομεία (ποροκοπεία) έπαιρναν τις πέτρες για τα κτίσματα της περιοχής. Σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες και προφορικές κυρίως παραδόσεις πρώτα ήρθαν εδώ οι απόγονοι απ τις οικογένειες Πανάγου Μέντη, Γιωργάκιη Τσάκου και της οικογένειας του Πανάγου Κοντάκου. Επίσης είχε΄΄ερθει στην ευρύτερη περιοχή ένας παπάς πρόσφυγας απ το Τσεσμέ της Μικράς Ασίας (πριν τη μικρασιατική καταστροφή).

Οικογένειες που ζουν σήμερα στο χωριό είναι: Δρυμώνη,Κοντάκου,Κορώνη, Κουντουρόγιαννη,Λαλούση, Λιάρου,Μέντη,Παπούλη, Τσάκου,Τσέγκα,Ψαρρομάτη

Η ΛΙΜΝΗ ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ

Η λίμνη "Στρογγύλη" είναι ουσιαστικά μια μικρή λιμνοθάλσσα , αφού ένα μικρό "κανάλι" που η κατασκευή του ανάγεται σε αρχαία χρόνια επιτρέπει την είσοδο θαλασσινού νερού στη στεριά. Το κανάλι αυτό συντηρήθηκε στα ρωμαϊκά χρόνια και αργότερα με αποτέλεσμα να σχηματιστεί η οριστική μορφή αυτής της μικρής λιμνοθάλασσας.

Εκτείνεται κατά μήκος της παραλίας , ξεκινώντας περίπου από την παραλία της Πούντας μέχρι την παραλία του Μάγγανου και μετά φτάνει κοντά στην παραλία του Νερατζιώνα.

Είναι σπουδαίος υγροβιότοπος, αφού αρκετά είδη αποδημητικών πτηνών βρίσκουν εδώ καταφύγιο κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους.Γι αυτό και υπάρχει σχετική προστασία της περιοχής, ενώ πριν μερικές δεκαετίες η λίμνη ενοικιαζόταν και γινόταν παραγωγή και εκμετάλλευση αλιευτικού χαρακτήρα.

Είναι μικρού βάθους κάτι που δημιουργεί δυσκολία στον διάπλου της με κάποια βάρκα, ενώ απ την άλλη, είναι, αν και αβαθής, δύσκολη και επικίνδυνη η διάβασή της , με τα πόδια επειδή σε ορισμένα σημεία η άμμος βουλιάζει.

ΤΟ ΒΥΘΙΣΜΕΝΟ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΟ ΠΑΥΛΟΠΕΤΡΙ

Το Παυλοπέτρι είναι μια βυθισμένη προϊστορική πόλη της Ηπειρωτικής Ελλάδας με οικιστικό σχέδιο. Ακόμα και σήμερα αν και όχι ευδιάκριτα ξεχωρίζουν στο βυθό, απομεινάρια κτισμάτων και δρόμων με ανάλογες πλατείες.

Το όνομα πρέπει να έχει σχέση με το μικρό νησάκι που βρίσκεται ανατολικά της παραλίας της Πούντας και είναι το απομεινάρι της βυθισμένης περιοχής.

Οι ντόπιοι κάτοικοι των Βατίκων και πιο συγκεκριμένα οι κάτοικοι της Ελαφονήσου, όπου ανήκει τυπικά διοικητικά και η απέναντι ακτή της λακωνικής γης, αλλά και οι κάτοικοι των Βιγκλαφίων γνώριζαν από πολύ παλιά το μυστικό της βυθισμένης πολιτείας, χωρίς φυσικά να γνωρίζουν το πότε και το πώς αυτή βυθίστηκε.

Το 1968 από το ινστιτούτο Ωκεανογραφίας του Καίμπριτζ ανακαλύφθηκε ,αναδείχθηκε και τοπογραφήθηκε.

'Ετσι τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 1968 για 6 περίπου εβδομάδες η αγγλική αποστολή με επισταμένη για πρώτη φορά επιστημονική έρευνα έφερε στο "φως" την έκταση της βυθισμένης πόλης και κατ επέκταση τη μεγάλη ιστορική και πολιτιστική σημασία της.

Από το βιβλίο του Κωνσταντίνου Σπ. Μέντη

"ΕΛΑΦΟΝΗΣΙ ΤΟ ΣΜΙΓΟΠΕΛΑΓΟ ΝΗΣΙ"

Το τελευταίο διάστημα το ενδιαφέρον επανήλθε, με νέες σύγχρονες έρευνες που σίγουρα θα αναδείξουν την περιοχή αφού ίσως εδώ βρίσκεται βυθίσμένη η αρχαιότερη πόλη της ηπειρωτικής Ελλάδας. Περισσότερα στις παρακάτω διεθύνσεις (ενδεικτικά, σίγουρα υπάρχουν κι άλλες που ασχολούνται σχετικά με το θέμα)

http://209.85.135.132/search?q=cache:jbHnLVrabQoJ:www.ant1online.gr

http://www.onassis.gr/enim_deltio/35_07/article_2.php

http://www.sigmalive.com/news/culture/153301

http://www.fourakis-kea.com/forum/viewtopic.php?f=40&t=3861

ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙΣ

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ ΕΝΟΙΚΙΑΖΟΜΕΝΩΝ ΔΩΜΑΤΙΩΝ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΦΙΛΟΞΕΝΗΣΟΥΝ ΑΡΚΕΤΟΥΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΜΕ ΑΞΙΟΛΟΓΕΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ. ΕΠΙΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΕΝΟΙΚΙΑΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΔΩΜΑΤΙΟ ΑΠ ΤΟ ΧΩΡΙΟ(ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑΣΜΕΝΑ ΤΑ ΕΝΟΙΚΙΑΖΟΜΕΝΑ ΔΩΜΑΤΙΑ) ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΝΟΝΙΣΕΙ ΤΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΤΟΥ ΑΠΟ ΠΡΙΝ Ο ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ

ΜΕΡΙΚΕΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ

• http://www.hotel-applause.gr/


• http://www.markosrooms.gr/index.html


• Παναγιώτης Λιάρος
  Βιγκλάφια
  27340-47022


• Σπυρίδων Μέντης
  Βιγκλάφια
  27340-47793


• ΛΑΜΠΡΟΥ ΜΑΡΙΑ http://www.900.gr/2011/05/17/%CF%84%CE%B1-%CF%80%CF%85%CE%B8%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CE%B2%CE%B9%CE%B3%CE%BA%CE%BB%CE%AC%CF%86%CE%B9%CE%B1-%CE%BB%CE%B1%CE%BA%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82/

ΖΗΤΩ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ Η ΜΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΚΟΠΙΜΗ ΑΛΛΑ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΤΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΒΡΕΘΗΚΕ ΚΑΤΙ ΣΧΕΤΙΚΟ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Το καλοκαίρι 2 ή 3 μικρά ferry boat πηγαινοέρχονται ανά τέταρτο περίπου στην Ελαφόνησο φεύγοντας απ τη σκάλα των Βιγκλαφίων , το ΥΠΟΣΤΕΓΟ

Τμήματα από το αυλάκι που επιτρέπει στο νερό της θάλασσας να μπαίνει στη στεριά για να σχηματιστεί η λίμνη στρογγύλη



Τα Βιγκλάφια και ο κάμπος των Βατίκων από την Ελάφονησο

ΠΡΟΪΟΝΤΑ

Τα Βιγκλάφια που είναι αρκετά πεδινή περιοχή παράγουν λάδι, ελιές, τα φημισμένα Βατικιώτικα κρεμμύδια, φυστίκια, χειμωνιάτικα πεπόνια και έχουν πάρα πολλά περιβόλια

ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ

΄ Μιλάμε για τα φημισμένα βατικιώτικα πανηγύρια. Ο βατικιώτης έχοντας τη χάρη του θαλασσινού να συνδυάζεται με τη λεβεντιά του βουνού είναι καλός χορευτής και ένα από τα χαρίσματα που ακούγονταν πάντα όταν κάποιον ήθελαν να παινέψουν ήταν κι αυτό: "είναι καλός χορευτής". Στα Βάτικα ταιριάζει έτσι η κατάσταση που όλο το καλοκαίρι το ένα πανηγύρι ακολουθεί το άλλο κάνοντας με μια έννοια όλο το καλοκαίρι να μοιάζει ως ένα συνεχόμενο πανηγύρι. Με αποκορύφωμα φυσικά τον δεκαπενταύγουστο στις εκκλησιές της Παναγίας αφού τα Βάτικα είναι κατά κάποιο τρόπο το μικρό Άγιον Όρος με τις πολλές εκκλησιές αφιερωμένες στην Παναγία.
Στα Βιγκλάφια τον παλιό καιρό γινόταν πανηγύρι την ημέρα της μνήμης του Αγίου Ανδρέα, που είναι η εκκλησία του κοιμητηρίου στις 30 του Νοέμβρη. Επίσης πανηγύρι γινόταν και στις 2 του Φλεβάρη στη γιορτή του Αγίου Τρυφώνου.
Εκτός από αυτά τα πανηγύρια που ήταν καθαρά εορταστικά με την ευκαιρία δηλαδή της μνήμης κάποιου αγίου στα Βιγκλάφια γινόταν μεγάλα πανηγύρια την Καθαρά Δευτέρα, Η παραλία γέμιζε με κόσμο απ' όλα τα χωριά των Βατίκων που έρχονταν στο χωριό. Τα νηστίσιμα θαλασσινά (χταπόδια αχινοί κ.λπ.) ήταν η αιτία που προσέλκυε τους βατικιώτες να γλεντούν στην παραλία της Πούντας και στο Υπόστεγο (έτσι λένε τη σκάλα που έπιαναν τα καϊκια για την Ελαφόνησο.
Σήμερα πανηγύρι γίνεται κυρίως το καλοκαίρι για την ημέρα των εγκαινίων της εκκλησίας του χωριού στις 18 του Αυγούστου. Επειδή το πανηγύρι γίνεται πλέον ως εκδήλωση του Πολιτιστικού Συλλόγου δεν έχει σταθερή ημερομηνία την 18η Αυγούστου αλλά καθορίζεται και από άλλους κάθε φορά παράγοντες, πάντα όμως τον Αύγουστο.
http://www.youtube.com/watch?v=LfqxhHddRwI&feature=relmfu
http://www.youtube.com/watch?v=P0RWgGqreBc

ΒΙΓΚΛΑΦΙΑ -ΕΛΑΦΟΝΗΣΟΣ

Τα Βιγκλάφια χωριό απέναντι από τη σημερινή Ελαφόνησο, ως περιοχή, θα πρέπει να είχε πολύ σημαντική παρουσία πολύ πριν η θάλασσα χωρίσει το σημερινό νησί από την υπόλοιπη στεριά της λακωνικής γης.Η Ελαφόνησος ως νησί δεν υπήρχε , αντίθετα ήταν μια μικρότερη χερσόνησος απ αυτήν του Μαλέα , η οποία ονομαζόταν "όνου γνάθος". Οι αμαξήλατοι δρόμοι που εμφανώς φαίνονται ακόμη και σήμερα να φτάνουν σε βραχώδεις παραλίες του χωριού και να βυθίζονται στη θάλασσα, έχουν κατεύθυνση προς διάφορα σημεία του σημερινού νησιού κάτι που μας κάνει να υποψιαζόμαστε πως θα ήταν οι δρόμοι της τότε εποχής που ένωναν χωριά ή σπίτια που βρίσκονταν στον κάμπο που σήμερα έχει σκεπάσει η θάλασσα

Ο ΚΟΥΛΕΝΤΙΑΝΟΣ ΠΥΡΓΟΣ

O Κουλεντιανος Πύργος είναι θρύλος και όνειρο, η θάλασσά του άγρια όπως η Ιστορία του ,το πλησίον Μεταλλείο σαν επιτύμβιος πλάκα σκαλισμένη συνθέτει με βαθιά σχήματα το τοπίο που σε μεταφέρει σε παλιές εποχές Οι λέξεις δεν επαρκούν πάντα για την ολόπλευρη περιγραφή αλλά αυτό σίγουρα είναι κάτι που μπορεί να κατανοηθεί και συγχωρηθεί απ τον επισκέπτη ή το γνώστη της περιοχής..
Είτε απ’ το «ΟΡΟΣ» είτε απ’ τη μεριά της θάλασσας αντικρίζει κάποιος τον Κουλεντιανό Πύργο αυτός του παρουσιάζεται με τα ίδια χαρακτηριστικά. Αγέρωχος, υψηλός, έρημος αρσενικός, δεσπόζει και ελέγχει το στενό της Ελαφονήσου μέχρι το μπογάζι της Μάνης και μεγάλο μέρος της στεριάς. Κοντά στον Πλατανιστό, δίπλα στον Άγιο Ελισαίο Παντανάσσης, το φημισμένο παρατηρητήριο χρησίμευε για να βιγλίζει τα εχθρικά πλεούμενα ή τους χερσαίους επιδρομείς, που για εκατοντάδες χρόνια, διαγούμιζαν τον τόπο. Ένα μίλι ανατολικά βρίσκεται η ΜΙΝΑ ΤΟΥ ΚΟΥΛΕΝΤΙΑΝΟΥ, το Μεταλλείο φάντασμα, που μέχρι την παραμονή του Β΄ Παγκόσμιου Πόλεμου, εργαζόταν πυρετωδώς και εξήγαγε στην Γερμανία μεγάλες ποσότητες ορυκτού πλούτου, κυρίως σίδερου, ώχρας, χαλκού, κασσίτερου. Το Μεταλλείο που ήκμασε παράλληλα με το Λαύριο, που έβγαλε σπουδαίους και παράτολμους Μιναδόρους, σήμερα είναι έρημο, ανενεργές, ούτε καν επισκέψιμο.
Φιλιωμένο αν και φάντασμα, με τη θάλασσα, το βουνό, τις στάνες των Κοντακαίων παραδοσιακών ποιμένων, πελώριο και μυθικό, κορνιζά μιας άλλης εποχής, εργασίας κοπιαστικής, αμοιβής ισχνής.
Ημέρα της εορτής της Αγίας Παρασκευής του 1926 η μεγάλη Ιστορική απεργιακή κινητοποίηση και επιβολή αρκετών πρωτοπόρων αιτημάτων στον σκληρό Εργοδότη Δρ GROMAN, Γερμανό ιδιοκτήτη των μεταλλείων.
Ελάχιστοι οι εν ζωή που θυμούνται τον μπαρμπα – Γιώργη το Δαλέζιο απ τη Σύρα που μαζί με τον Ιωάννη Γκούβερη (βατικιώτη που αφού εργάστηκε για χρόνια στο Λαύριο είχε επιστρέψει στα Βάτικα), μαζί με την ενεργό συμμετοχή αρκετών σημαντικών μιναδόρων Κοντακαίων, Μενταίων, Κωνσταντινακαίων έδωσε το απόθεμα της προσφοράς του όχι μόνο στους εργαζόμενους του Μεταλλείου αλλά και σε όλους τους εργαζόμενους στην Χώρα μας.
Αξίζει πραγματικά από Ιστορικής άποψης, κοινωνιολογικής οικονομικής προσέγγισης, η μελέτη, καταγραφή, ανάδειξη όλων των πτυχών, που αφορούν το σπουδαίο αυτό μνημείο.
Εγκαταλείποντας τις πυρακτωμένες (αν είναι καλοκαίρι) από την τρομερή ζέστη πέτρες-μέταλλα, την σκουριασμένη γέφυρα, τις δέστρες, την τσαμαδούρα, την δροσερή γαλαρία της σιδεροσπηλιάς με τα υπόγεια ποτάμια της, ο επισκέπτης μπορεί με λίγη πεζοπορία ή με κάποιο πλεούμενο να επιστρέψει στον Πολιτισμό της καθημερινότητας.
Μένουν πίσω οι αμέτρητοι σταυροί χωρίς ονόματα, χωρίς καντήλια και διαβάσματα, η ίδια βομβαρδισμένη Πολιτεία-Αποβάθρα ,που θαρρείς αναμένουν την Ανάσταση, ίσως με την γνωριμία του Τόπου και την αναγνώριση του κόπου και των Αγώνων.

Παραλλαγή κειμένου του ΧΡΗΣΤΟΥ ΚΟΝΤΑΚΟΥ από το περιοδικό «ΜΑΝΗ ΧΘΕΣ ΣΗΜΕΡΑ ΑΥΡΙΟ»
Για την αντιγραφή και παραλλαγή Ανδρέας Μέντης

ΑΠΟΜΕΙΝΑΡΙΑ ΤΗΣ ΛΕΓΟΜΕΝΗΣ ΠΥΡΑΜΙΔΑΣ ΒΙΓΚΛΑΣ

ΒΙΓΚΛΑΦΙΑ ΛΑΚΩΝΙΑΣ

Ίσως το Λακωνίας να είναι πλεονασμός, αφού το όνομα Βιγκλάφια ανήκει μόνο στα "δικά " μας Βιγκλάφια και πουθενά αλλού στον κόσμο.Σύμφωνα με κάποιες μελέτες που έχουν γίνει η ονομασία του χωριού οφείλεται στο παρατηρητήριο (βίγκλα)ελαφιών που υπήρχε στο ύψωμα πάνω από τα ποροκοπείαβίγκλα+ελάφια= με τον καιρό Βιγκλάφια.

Της βίγκλας αυτής τα απομεινάρια που κάποιοι παλιοί περιηγητές τα είδαν ως "πυραμίδα" και υπέθεσαν ότι ήταν ο τάφος του κυβερνήτη του Μενέλαου ο οποίος πέθανε κατά την επιστροφή από τη Τροία υπάρχουν ακόμα (έχουν βεβαίως με τον καιρό χρησιμοποιηθεί για διάφορες αγροτικές εργασίες)